Boşluk Şiiri - Abdullah Dilek

Yalan mıydı sevgin
Ne güzel bakardın oysa bana
Gözlerin parıldardı
Anlatırdın durmadan
Dinlerken kaybolardum içinde
Senin gözlerindi benim dünyam
Ama farklıydın o gün
Sanki dünyamı kara delik yutmuştu
içinde gezmeye doyamadığım gözler
Sadece boşluktu
Üzgünüm sevgilim
Aşkım ikimize yetmedi
Tek başıma hem seni hem kendimi sevemedim
Keşke sende biraz sevebilseydin
İlk zorlukta bırakıp gitmeseydin
Artık dünyam yok
Şimdi boşluktayım
Uzayda etrafım bomboş
Eskiden parlayan yıldızlar sönmüş
Güneş artık ısıtmıyor
Ay artık bana bakmıyor
Kocaman galakside
Yapayalnız bir ben
Birde parçalanmış ruhum
Süzülüyoruz boşlukta.