Kim bilir bir gün inşa ederiz bulutların üzerine düşlerden bir kule
Tanrının gözlerinden düştüm kanatsız umutsuz hiçliğin tam ortasında bi yere
ne yerim var ne bir adım kim olduğumu anlamadan kimsesizliğe alıştım
hayatım tanrının avucunda yumru yumru buruşturulup dünya denen çöplüğe atılmış
beni fazla düşünme varlığım birilerine iyi gelir fakat yokluğum hiç hissedilmez
gözlerime bakma orda sen varsın kendini benden görme
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta