zifiri bir sonsuzluğun içinde
ben, kendim, hissizliğim,
sürüklenip duruyoruz.
kendi kendini bitirmiş
bomboş bir varlık.
içinde içten içe çürümüş,
atmayan bir kalp.
ve artık atmayacak bir kalp...
Kayıt Tarihi : 18.10.2024 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!