Ben çok mu benziyorum ki babama
Oğlum benzesin bana
Bir tuhaf ağaç bu
Meyve değiştiriyor her dalında
Emdiğim süt anamdan olsa da
Aldığım nefes şehirlerden yollardan
Döktüğüm yaş hasretten sevdadan
Umudum sancılı yarınlardan
Aklım ilk fikirden bu yana
Erse de delirse de hep bir başına
Aynı kaçılamaz o ecel gibi
Yalnızlık kaderdir var oluşta
Kayıt Tarihi : 17.2.2022 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Baris Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/17/bosluk-442.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!