Bir büyük boşluğun içinde tutsak
Yaşam diye nefes aldığım mekan
Orada konuşmak ve susmak yasak
Tek serbest, yaşlardır gözümden akan
Yamacı sarp çetin ve zorlu bir dağ
Umut dedikleri ulu yabancı
Kaç tane sığar ki bir ömre veda
Hayalmiş galiba gizli yalancı
Bıktım çaresizlik denen illetten
Çürüdü zamanla biçare ömrüm
Sıyrıldı düşlerim acı gerçekten
Kül olan kalbimi hayata gömdüm
Yaşama sevinci uzaktır bize
Keder eksik etmez hiç gölgesini
Gerçek sofrasında hayaller meze
Bilincim yitirdi iç dengesini
Kurtulur muyum bu boşluktan? Sanmam
Yaşam artık nefes almak sadece
Susarak konuştum, umuda kanmam
Gözyaşıma eşlik edecek gece
Kayıt Tarihi : 12.1.2020 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karamsarlık üzerine bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!