Boşluk Şiiri - Yorumlar

Ah Yusuf yüz'lüm...
Ah dilini yüreğini sevdiğim!

Sen nasıl bir şeysin böyle...

Şimdi ben bu şiiri alır götürürüm de, nasıl geri getiririm, hatta getiremem diye korkarım...

Biliyor musun, elimin boşluğunun çok olduğu bir zamanlarda efsaneler, mitoslar, söylencelere takılmıştım...

Ama ne takılma...
Onların birinde diyordu ki;
"Hayat bizim boş bıraktığımız tüm boşlukları ve yerleri bir başkası veya başka şeyle doldurmaya programlanmıştır."

Sence nasıl bir teori...
Bence saçma... Yada ben çok beceriksizim...

Şöyle ki, hemen açıklıyorum...
Mesela ben hayatımdan kasıtlı veya zorunlu şekilde ayrılanların yeri hala "baki", hala boş...

Ne sen ben,
Nede ben sen olamam... Davranamam...
Ola ki oldu, bu da rol kesmek olur... Eğreti bir duruş olur üstümüzde...

En iyisi kendimiz olmak...
Yanisi cangülce'm...

Döneceğiz yüzümüzü...
Mevla'mıza...
Mevla'namıza...
Yunus ve Şemş-i'mize...


Demem o ki;
Biz başka seven milletiz... İşte o yüzden de başka sevemeyiz...


Bırakalım içimizdeki o millyon yıllık boşluk...
Milyon yıl daha yaşasın bizimle
En sol yanımızda, orada öylece...
Sıcacık...

Ne dersin...
Ama yine doldumam gerek dersen...
Sadece ses ver...


Yüreğine sağlık pespembe yürekli Gülce'm...


Nicelerine inşaAllah...


Sevgiler sana... Hem de en sol yanımdan...

Harika şiir bayıldım bu güzel şiire

Harika şiir bayıldım bu güzel şiire