Ben bu hayatta ne hasretleri gömdüm yüreğime gezdiğim izlere bir bir acılarımı gömdüm.Seni bana hatırlatan her anıma sensiz bir iz bırakmaya yemin ettim.
Mecburdum ama bu yürüdüğüm yollara tekrar geri dönmeye sensizliğe yürümeye kendimli umut ekmeye geri dönmeye mecburdum.
Ve yol ve umutlar işte önümde
Kocaman bir hayatın başlayan öyküsünde ilerliyorum.
Sen hayatımdaki KADINDIN ya şimdi
KOCAMAN bir boşluksun bulamıyorum HAYATI SENDE
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta