Bu hayatın boşluğu muydu bizi boş kılan,
Yoksa boşluk muydu bizi boşa vuran.
Sen boşlukta bile olsan inan ve doluya uzan,
Sen hayatta müsvedde'sin temize geçirilmelisin
.
Var oluşumun göz hapisisin,boşluğa bakan,
Kaybettiği boşluk için naralar koparan
Karanlığı yırtan nur Cemalinin gölgesinde
Isığın boşluğu doldurduğu menzile kadar varsın.
Sen merdiven çıkarken ürktüğüm apartman boşluğumsun
Mahsene bıraklılan eşyalar gibi tozlusun,
Kırılan kalemimde boşa akan mürekkebimsin,
İlk kez işe yaradın boşluğu mürekkebinle karaladın.
Şu dolular misafir olsada boşluğa,
Çay ısmarlasak dudak payını koyupta,
tost yapsak arasındaki boşluğa kaşar koysak.
Eriyipte aradaki boşluğu dordursa,
Boşun da doldurulabilir olduğunu hiç unutmasak
Kayıt Tarihi : 28.12.2014 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!