Öyle bir boşluk ki bu ne ucu var ne sonu,
Ne tutunacagım bir dal nede önümü görücek sağlam iki göz..
Hangi yöne gidicegimi bilmiyorum
Sendelemeden yürüyebilecekmiyim
Yada biryerlerde tökezleyip düşücekmiyim
Kaybolmadan bu boşlukta var olmayı sürdürebilecekmiyim...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
