Zordur nefes almak boşlukta,
İçine çekersin anlamsızlığı, eksiklik verirsin geriye
Herşeyden arınmışsındır, tüm gerçeklerden
Anılar ve ümitler boşluğun ardındadır
Yakıcı bir nefes, bir nefes daha,
Hıçkırıkların arasına sıkışır...
Arta kalanı ise boşluk ve manasızdır...
Niye diye mi soruyorsun saçlarımdaki beyazlar,
Çizgilerin derinliği, niye mi gülmüyor yüzüm?
Çünkü boşluk cansızdır,
Sonsuzluğu da üstüne biner,
Yok olmaz, yenilenme ihtiyacı yoktur
Boşlukta hayat yoktur...
Biteviye bir sensizliktir o...
Kayıt Tarihi : 31.5.2011 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Abdik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/31/bosluk-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!