Ruhsal tazelikler ter döküyor artık
Umut zifiri karanlıkta yorgun
Köprüden suya düşen çürük bir meyva gibi
Düşüp ölümsüzleşmiş hayatı sevmeler...
Hiçlik dövme tüm bedende
Kuraklık bir mevsimin yanağını yalamakta
Sarhoş hüzünlü bir kuş geçmiyor nicedir..
Islatsın doldursun çatlakları yağmur
Gelmiyorki
Yaşlı gözleriyle boğsun kurak mevsimi...
Ne zamandır hasretlik doludur gözler
Bir yakamozun şen şakrak şakıyıştan ezgisine
Bilirsin..!
Boş testilerin suyu şımarmaz dışarıya
Bir birliktir su ve testi
Ona suyunu vermek gerekir.
İşte gözler bu yüzden şiş ve uykulu,
Bu yüzden dizlerin dermansız oluşu,
Bunun için sabah güneşinin cıvıltılı neşesi;
Sarıp sarmalamaz beni...
Su ver bana
Bir yakamozsun gözlerime...
Bilirim vardır sende
Suda...
Yakamozda…
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 10:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!