Boşluğun Tanrısı Şiiri - Zeynel Aydın

Kefenimle yürüyorum bu karanlık geceye
Gecede denilmez ki bu karanlık geceye
Sen yoksun ay yok yıldızlar yok
Kahrolası yalnızlığım ve yeryüzünün suskun gözleri
Her yer böyleyken yaşam kifayetsiz
Sen ise her şeyden habersiz

Ama ben boşluğun tanrısı
Alnım açık yürüyorum hiç yürünmemiş bu sokaklarda
Ve sana bakıyorum
Daha önce hiç bakılmamış gözlerine

Ve bir kez daha haykırıyorum yeryüzüne
Ben buradayım son da burada
Boşluğun tanrısıyla...