Boşluğun Kavislerinde Gün Yarığı

Ucuz reyonlara bakan gözlerini indir
rengi pahalı günler satın al uykularımdan

hezeyanlı rüyâlarımı geçmişe bırak
mesleğin sorulmadığı pembe günlere

direniş pratiği olmayan ülke şarkılarından utanarak
okulu bitirmiş ergen kızlar da büyüdü çoktan
yollar incir ağaçlarıyla kapandı
sana çıkmayan yolların kestirmesi olur mu ?
küf kokulu bir sakarlıkla dikiliyor düğmelerim

balkonlardan ve kütüphanelerden medet kalmadı
cinsel içerikli oyunlara
sonsuza kadar bitmeyen bir taklaya başlandı
muhtemelen amuda noktalanacak
muhtemelen…
tasarruf ettiğin zararlı videolardan
zorla seçkiler izletilen bir ihtiyarlık

tam da böyle saatlerde aklıma gelen gün yarıkları
teorisiz, karşı kıyılara kum saatleri bırakan
warmhole ve paralel evren atlasları

memleketine müebbet bir göçmen metodu
yanlış erdemlerin peşindeki büyüyüş
enlemesine bir büyüyüş sızıyor anahtar deliğinden
yerçekimi artığı bir büyüyüş çocukluğumda..
göremediğimiz seslerde yakalıyoruz sırları
kayboluyor her dalga betonarme bir uzunlukta

yanlış inanış yahut şehir efsânelerinde dublör kalan
bu yanlış biçilmiş uyanış rolü
uyuyanlara bir ceza gecenin ucunda parlayan kıvılcım
hepiniz olacaksınız ama yokkalacak atlas artıklarında

çürüyen meridyenler
boşluğun kavislerine gömülecek

boşluğun kavislerine
biriken basit bir rol
bu ışıyış retinamdan geleceğe

avize titreten kapılar eski odalara uyarlanıyor
fakat hiç vakit kalmıyor yeni bir güne, şimdiden