Boşluğun Bolluğu Şiiri - Önder Karaçay

Görülmeye değer olmayan
Gürültü ve görüntü bolluğu içinde
Görülmeye değer olma çabası
Görülmüyor

İnsanlık kendinden o kadar uzaklaşmış ki
İzine rastlayan görülmüyor

Matematik dışında değer verilecek ne kaldı?
Oysa matematik hayatın ta kendisidir

Bir virüs, bir deprem kadar ömrümüz
Nasıl duyarsız ve hiç ölmeyecekmiş gibi hesaplar içinde boğularak yaşıyoruz
Gönüller kırıyor, başkalarının hakkına el uzatıyor, zulüm yaparak kibirden kulelere dönüşüyoruz

Milyarlarca insanın boşluğu kadar bir bolluk var dünyada
Yerimizi doldurmadan gidiyoruz

Önder KARAÇAY