Boşluğun Şiiri - Özer Altay

Seni görmediğim sabahlar,
senli günlerin kırıntılarını topluyorum
yüreğimin bozkıra hasret köy kokulu sofralarında,

Boşluğun, bazı dağ köylerinin
sac çatılarında uzanıp,
gökyüzüne hayaller uçurduğum ve
yıldızları dost edindiğim romantik geceleri kadar uzun,

Boşluğun, çocukluğumun diz yaraları kadar eski
ve yamalı pantolonları kadar utanç verici,

Boşluğun soğuk bi hasret
boşluğun derin bi yara
boşluğun zamana gömülmektir dikenli ve karanlık bi yolda

sol yanım esir düştü bu sabah
gözlerim siyah beyaz akıyor hayata
avuçlarımda taşıdığım işkenceli bi gözaltı kararı
boşluğun alıp götürüyor beni
küf kokulu bi zindana,

Seni görmediğim sabahlar,
senli günlerin perdelerini aralıyorum
yüreğimin karasal iklimlerinde kapattığım
güz yeşili günlere inat...