Ödünç zamanlar yaşadıklarım.
Bana mı ait yoksa emanet mi bilmeden harcayıp duruyorum sorumsuzca,
Tükenip gidişine aldırmadan.
Zamanla boşluklarımı hissediyorum.
Doldurmaya çabalayıp öylece bıraktığım boşluklarım,
Doğru kelimeyi bir türlü bulamadan.
Cümlenin öznesi belli, ben.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta