Ödünç zamanlar yaşadıklarım.
Bana mı ait yoksa emanet mi bilmeden harcayıp duruyorum sorumsuzca,
Tükenip gidişine aldırmadan.
Zamanla boşluklarımı hissediyorum.
Doldurmaya çabalayıp öylece bıraktığım boşluklarım,
Doğru kelimeyi bir türlü bulamadan.
Cümlenin öznesi belli, ben.
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.