Ödünç zamanlar yaşadıklarım.
Bana mı ait yoksa emanet mi bilmeden harcayıp duruyorum sorumsuzca,
Tükenip gidişine aldırmadan.
Zamanla boşluklarımı hissediyorum.
Doldurmaya çabalayıp öylece bıraktığım boşluklarım,
Doğru kelimeyi bir türlü bulamadan.
Cümlenin öznesi belli, ben.
Yüklemi ise belirsiz.
Nesne mi gerekli yoksa ikinci bir özne mi?
O da belirsiz.
Kayıt Tarihi : 22.1.2009 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Topçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/22/boslugum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!