Boşluğa Şiir Şiiri - Muhammed Cebeci

Kime ne söylesem bilemiyorum
Ne anlatsam yahut kimden ne dinlesem.
Kafam karma karışık.
Bedenim sarsılmış halde
Ruhumundan haberim bile yok
Yoruldum sanırım
Daha bu yaşta yoruldum
Acaba hayat yorgunluğu dedikleri
Yaş ilerledikçe bedenimizin buruşması mı?
Yoksa insanın ruhunu yıpratması mı?
Kime ne söylesem bilemiyorum
Ne anlatsam yahut kimden ne dinlesem
Halsizlik çökmüş bedenime
Fakat hasta olmaya yakın olan ruhum.
Sessizlik gelir bazen içten
Aslında içten değil
Ruhtan, ruhumdan.
Bedenim ile ruhum sanki zıt birbirine
Sadece benim değil aslında
Bütün bedenler ve ruhlar zıt birbirine
Ruhlar hep susar
Hiçbir insan duymaz feryatlarını
Hasretle yanmalarını hatta çıkan dumanları.
Ruh susar.
Bu yüzden beden gelir dile
Fakat boş konuştuktan sonra
Ruhta gelse dile nafile.

Kime ne söylesem bilemiyorum.
Ne anlatsam yahut kimden ne dinlesem
Bilemiyorum.
Sırf bu yüzden bu şiiri
Bedenimde ya da ruhumda
Nerede olduğunu bilemediğim
Boşluğa yazıyorum.