Herkes nehir sanar onu ben bilirim
o ırmaktır
bir dileği var tutup denizin elinden hakka varmaktır
Nil mısırda sanırsınız
oysa ırmak ta o da canımda
can damarımdadır
bir yandan nehir
deniz bir yandan
hepsi yavuklum benim
bir randevu veririm Denize Nehire
ırmak çıkagelir
buz gibi olurum
donar denizim
solar benzim
morlardan mor beğen öyleki
taze balıklar oynaşırken içimde
bir sandalın küreğiyle
yaralanır
balıkta ölür kalbinden
ırmak yasa durur
cennet yeşili gözleri
kararır döner matemine
sevdiğim Nil ben Irmak
içimden haykırmak gelir
17/Nisan/2010/c.ertesi
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.4.2010 11:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben/denizim.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/17/bosluga-haykirmak.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)