Boşluğa Akma Şiiri - Gülşen Şenderin

Sevgi yumağıyım, ör ilmek ilmek
Sevdana sığındım el gibi bakma
Hakikat sevmektir, sonra sevilmek
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

Kalbine gül diktim sakın soldurma
Gönlünü hoş eyle, yasla doldurma
Sevgiyi boş yere, asla öldürme
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

Hoş seda yükselir şafak doğuşu
Seheri terletir siyah boğuşu
Sevdayı yeşertir sevgi yağışı
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

Mevsim mevsim iner doğa yasası
Yaşama yön verir, derviş asası
Aşkından ölmekse, doğuş cezası
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

Sevginin o derin aşk denizinde
Nerdeysen ben orda varım izinde
Bahtına kaptan ol hoşnut hazzında
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

Bir insan severse biri kaçarsa
Tutkular coşkular derin akarsa
Aşk oyunu bir de seni yakarsa
Umudun kendin ol; boşluğa akma...

10 – 01 – 2004 - Viyana