Boşluğa Şiiri - Hamza Okur

Sözlerim sana değil, boşluğa yazıyorum
Derinlerime yol alan bir tünel kazıyorum

Bahçede gezinen bir kuru ayazdım
Diğerleri mi kara yoksa ben mi beyazdım
Her zamanki gibi bunu da deftere yazdım
Bu kadarı olmaz, bu sözler unutulmaz
Bir yaşam, bu kadar kolay kurutulmaz

Şeytan mıdır seni bu sarhoşluğa iten
Ya da gözler ağlamalı, ıslanmalı mı ten
Yoksa bir başka şey mi seni sürükleyen
Yol kenarında oturmuş beni bekleyen

Öten bir horozun suçu neydi oysa ki
Gönlümdeki boşluğu kim gelip doldursa ki

Seni bana soranlara ne yalanlar atmışım
Şu aciz halini bile güllerle donatmışım
Artık soran olursa benim için yabancısın
Bundan sonra sen bana zakkum ağacısın

Niye böyle yaptığını oturup da bir düşün
Artık parçası olamayacaksın ki bir düşün

Şimdi artık nerede, kimlerlesin duygusuz
Benimse halim yok, hastayım ve uykusuz

Şu sıralar gönlümdeki dalgalar da durdu
Doğru ya zaten, bunlar niye kudurdu

Gönül ister ki sevgiyle, aşk ile yansaydım
Gönül isterdi en güzel günlere uyansaydım

Artık affetmem seni, özürler dilesen de
Artık affetmem gözümden düştün sen de

Bu vakitten sonra yalnız ve mutsuzum
Gelecek günlerim hakkında umutsuzum

Bu hâlimi değiştirmek istersen ki şayet
Aslında yapılması gereken şey açık ve net
Ne mucizeler olmalı ne de inmeli ayet
Yapman için gerekli şeyler de var gayet
Yalnız, yapmayacağın şey ufak bi gayret

Doğrusu sen beni benden iyi bilirsin
Kendini böyle avut, herkes gibi birisin
Dilin yalan söyler de şaşmaz gözde irisin

Arkadaşlıklar için ödenmelidir diyet
Yoksa olmuyor gönülden bir aidiyet

Gönlü güzel insanlar hep birlikte yaşasın
Fakat sen orada ne ağa ne paşasın

Anlamıyorum, insanlar neden hep kızgın
Sürekli av peşinde mi koşar her kuzgun

Çözemedim gitti, bu ne bitmez bir koşu
Biraz gayret et de atlatalım şu yokuşu
Niye örnek almadın ne beni ne de o kuşu

Neyse kafamı bu sözlerle bulandırma
Aptalca cümlelerle beynimi sulandırma
Lafını eveleyip geveleyip dolandırma
Ne bizleri uğraştır ne kendini kandırma

Sanki kalbim hislerimi kaldırıp çöpe attı
Hayır hayır çöp değil bir eskiciye sattı
Onlar antikaydı eskici nerden bilsin
Değerini anlayamaz anca yüzünü silsin
Ne kadar değerli bile olsa geçti gitti
Ne kadar güzel de olsa şu anda bitti