Boşkağıt Şiiri - Esir Yolcu

Önüme bırakılmış bembeyaz bir kağıt
Doldurmam gerekiyor bütün boşluklarını
Bir kalemim bir de umutlarım
Her zamanki gibi sınavdayım
Eski bilindik sorularını sormuyordu artık hayat
Daha sert ve daha acımasızdı şimdi
Mutluluklarımı haram kılıyordu bana
Yanlışım olarak değerlendiyordu seni
Oysa bütün formüllerde sen vardın
Yazılan tüm şiirlerde
Söylenilen tüm şarkılarda
Değişiyordu herşey
Değişiyordu seninle
Yeniden anlam kazanıyordu sözcükler
Adının geçtiği bütün sözlüklerde
Düşman kelimeler bile barışıyordu
İyi ve kötü gibi
Gece ve gündüz gibi
Uzaktan baktığım kadar hasret kalıyordum sana
Ve hasret kaldığım kadar seviyordum seni
Eskiler ağaç kabuklarına yazardı sevgilerini
Ben ise yüreğime kazıyordum ismini
Kanatıyordu belki acı veriyordu ama
Yine de sana koşuyordu yaralı haliyle
Mutlu ettiğin için değil
Perişan ettiğin için geliyordu peşinden
Çaresiz bıraktığın için
Gökyüzü seninle mavi rengini buluyordu
Tüm bilinenleri altüst ediyordun
Mesela genel bir fizik kuralını
Mesela adım gibi bidiğim bir matematik işlemini
Mesela günün yirmi dört saat olduğunu
İyi ile kötüyü
Savaş ve barışı
Sevgi ve nefreti
Karıştırıyordum artık
Ve bu karışık olan kasırgada
Ağır bir soru soruyordu hayat
Ağır bir çelişkiye düşürüyordu beni
Tanımını yapamadığım bu sevdadan
Cevapsız kalmamı istiyordu
Boş kağıt vermemi istiyordu.