Konuşunca boş konuşur övünür,
Övülünce mutlu olur sevinir.
İnsanların lafın keser konuşur.
Her lafa karışır,durmaz boşboğaz...
Her şeyden haberdar olmayı ister,
Hep çağrılmadık yerlere gider.
Bol yalan konuşur,çok alay eder,
Ortalığı alt,üst eder boşboğaz...
Dostu kim,düşmanı kim seçemez,
Hak,hukukta doğruları göremez,
Sırları saklamaz,hiç sır tutamaz,
Candan seven dost bulamaz boşboğaz...
03.04.2006
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 3.4.2006 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/03/bosbogaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!