Boşaymış Hep Meğer Şiiri - Murat Gezici

Bütün iyilik göstergelerimi attım denize
Yansın cümlesi zaten dünya divane
Ne bir gözyaşı değer mi bir kimseye
Ettiğim dualarım boşaymış hep meğer.

Ne güzeli güzel olduğu için sevdim
Ne çirkin diye güzel huy bekledim
Yar diye bildim bir tebessüm istedim
Uğruna çektiklerim boşaymış hep meğer

Evime gül ol diye ne adaklar adadım
Diken oldun elimde yüreğimi kanattın
Tek sen ol diye tüm çilene razıydım
Vuslatında mutluluk boşaymış hep meğer.

Tilki oldun sevdama ne oyunlar oynadın
Baykuş oldun odama ne belalar yolladın
Yüreğimin bahçesinde bir ceylan olmadın
Timsah göz yaşların boşaymış hep meğer

Sevmeler sevene belaymış hep meğer
Cenneti gösterip azapmış hep meğer
Nice şahlar deviren aşk imiş bu meğer
Gönlümün ıstırabı boşaymış hep meğer.

Kıymetim mi bilindi meydan okurken yıllara
Kıyamet koptu birden bire şimdi hesapta sıra
Helal etmedim hakkımı ellerim hep yakanda
Mahşerde helalimdin harammışsın hep meğer.
Yüreğinin sevdası bile zehirmiş hep meğer.
Belki ümitti kavuşmak boşaymış hep meğer.