(Birinci Celse-2003)
Sen beni bırakmıştın.
Ben evi terkediyordum.
Saatlerce soğanları, patatesleri,
Baharatları, yağları, sirkeleri,
Ömer adaletiyle ikiye böldüm.
En son zeytin kavanozuna geldi sıra.
Oturdum tek tek saymaya başladım.
İkiye böldüğüm ruhumdu, bedenimdi.
Bölemiyordum, bölünmüyordu...
Tam on yıldır uğraşıyorum.
Zeytinleri ikiye bir bölebilsem,
Seni bırakacağım.
(İkinci Celse-2008)
Bu günlerde
Durup durup zeytin kavanozu
Aklıma düşüveriyor
Ha böldüm
Ha bölecek
Bırakıyorum.
(Üçüncü Celse-2011)
Şu bizim zeytin kavanozu
Yine aldım elime
Bu defa böleceğim
Kapağı açar açmaz
Ağır bir koku
Çürümüş
Attım!
Kayıt Tarihi : 2.10.2011 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Et tırnaktan ayrılır gibi acı veren ve bu nedenle tamamen bitmesi tam ondokuz yıl süren bir boşanma hikayesi. Şiir de dokuz yılda tamamlandı. Tamamlandı mı? Emin değilim.
TÜM YORUMLAR (3)