Gri gökyüzü, hava puslu
Söylenecek çok şey vardı
Yürek konuşsada dil sustu
Bakışlar donuk, adımlar hızlı
Ayakta tutan tek şey umuttu
İrkildi birden, titredi
Korku değildi, bedenindeki
Deprem, yıkılan evler değil
Enkaz, kırılan kalplerdi
Toparlandı, başı dimdik
Duruşma salonundaydı
Gülümsedi acı acı
Bİrlikte yaşanmış onca yıl
Hiç bir fikri olmayan
Hakimin vereceği karara bağlıydı
Evet bitmeli dedi, tek celse üstelik
İsyan etsede düzene
Bitirmeliydi, kendi kararlarını özgürce vereceği
Kendi hayatının kanunlarını kendi koyacaktı bundan böyle
Başı dimdik cıktı salondan
Derin nefes alıp, gri gökyüzüne baktı
Haykırdı Ben özgürüm diye
Boşanma kararı, acı olsada
Özgürlüğün tadıda doyulmazdı.
Kayıt Tarihi : 25.10.2003 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ceylan Yarar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/25/bosanma-karari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!