Bilmiyorum neden geldik bu hale.
Aşkımızı yargılıyorum savcıyım.
Delil bulamıyorum anlamıyorum.
Aşkımızı çağırıyorum mübaşirim.
Bilmiyorum yuva neden dağılacak.
Hakim bey kötülerden davacıyım.
Mutsuz çocukların gözyaşlarıyım.
Boşanıp ayrılmaktan kim kazanacak.
Bu kadar kolay bir celsede boş.
Geride kalan çocuklar başı boş.
İblis gösteriyor bu işi güzel ve hoş.
Bizi ayıranlardan ahirette davacıyım.
Çok mu zor bir ömür boyu yaşamak.
Alt tarafı otuz ya da kırk yıl bir olmak.
Yaşam sonsuz değil zor mu iyi olmak.
Ne kadar güç oldu artık evli kalmak.
Boşanmak çare değil analar babalar.
Yaralı kuş gibi artık bu çocuklar.
Bu ayrılık taşıtıyor sırtında günahlar.
Hakim bey ayıranlardan davacıyım.
Sordum nedeni bir incir çekirdeği.
Nasıl unuttun hemen akti yemini.
Bekle daha evlilik bulmadı demini.
Sabırsız insanlardan davacıyım.
Analar babalar ayrılmış bir yerde.
Çocuklar acılı yaralı düşmüş derde.
Nineler dedeler yara sarma görevinde.
Hakim bey boşanan kimse davacıyım.
Kayıt Tarihi : 28.2.2013 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!