O şehir benim, bu şehir senin,
Deyip dolaşır boşanan adam…
Yolları açık olsun gidenin,
Deyip alışır boşanan adam…
Her ortama girer, çıkar.
Başına bin bir dert açar.
Sıkıntı görünce de kaçar.
Hep asabîleşir boşanan adam..
Umursamaz hiç, yaşar hayatını.
Çeker kafayı çıkarır tadını.
Gözü görmez hiçbir kadını.
Göbeğini kaşır boşanan adam…
Bakkal, çarşı, pazar bilmez.
Çoğu gece hiç evine gelmez.
Yalnızken de düşünceye dalmaz.
Hayatla barışır boşanan adam…
Dünyanın geniş olduğunu görür.
Çevresindekileri bol bol güldürür.
Evli, mutlu çift görünce çıldırır.
Herkese karışır boşanan adam…
Düşkündür keyfine, özgürlüğüne.
Güvenir gücüne, sesinin gürlüğüne.
Karışır milletin sağırına, körlüğüne
Herkesle dalaşır boşanan adam…
5 Temmuz, 2005 Salı
Burhaniye 10:27
Kayıt Tarihi : 5.7.2005 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!