Boşalıyorum Şiiri - Şair Otuzbir

sevmem ben insanları
sevmiyorum elimde değil bu
hep onlar acıttı beni
her defasında kalbimi tam toparlayacakken
onlar gelipte yaraladılar bir daha
eleştirirler beni benim onları eleştirdiğimden fazla
konuşurlar hep arkamdan
yüzüme söylemezler hep dost görünürler
korkarlar mı bilmem o kadar korkunçta değilim
ama sinirliyim fazlasıyla deliyim...
bana acıdan başka hiç birşey
vermediler bugüne kadar onlar
benim için aslında hepsi birer
kan emen gecelerimin düşmanı sivrisinekti
edebiyat yaptığımı sandılar
oysa ben hiç öyle birşey demedim insanlara
hep aksini iddaa ettim
eğer bu edebiyat yapmak olsaydı
inanın ben bunu yapmazdım zaten
bir de ucuzlukla suclarlar beni
beni suclayanlar ucuz kaşarlar hemde
fahişe bile olamamış kaşarlar
bir daha söyliyeyim bari
ben edebiyat yapmıyorum insancıklar
ben içimi boşaltıyorum
aynı bir erkeğin spermlerini
avucu ile ovalayıpta ellerine
boşalttığı gibi...
boşaldığında o ne yararı var
yada ne zararı bu insancıklara
o nasıl etkilemiyorsa sizi
benim yazdıklarımda etkilemesin
o yüzden umrumda değil söyledikleriniz
sizin için yazmıyorum
sizin için elimi bile yormam
hey aptal sürüsü
bu dünyada ottan bir farkınız bile yok
niye geldiniz ki bu dünyaya
gereksiz eşyalarımı attıgım gibi
sizi de atıyorum cıkarıyorum hayatımdan
bu güne kadar bir kere de
kendiniz için yaptığınız bir şey söylesenize
hep başkası için yaşayın
ama sakın beni
edebiyat yapıyor hemde ucuz edebiyat
ve insanlar okusun diye yazıyor sanmayın
ben sadece boşalıyorum...