Boşalıyor yüreğim yalnızlığa

Boşalıyor yüreğim yalnızlığa…

Sarhoşluğun sallantısı dökülüyor tenimden,
İçmedim oysa düşüncelerim çarptı, kafam çok bulanık…
Ruhum yıkılmış bedenimden, boylu boyunca yerde,
Dizlerim tutmuyor, taşıdığım duygularım çok ağır yüreğime…

Yalnızlığımın mankenliğini dört duvara yaptım,
Seyirciler çok sessiz alkışladılar beni, duymadım ellerin dansını…
Yüzümdeki asık bakışlarımda, yaşamı tarttım bir an,
Adımlarıma pranga vurulmuş, gidemedim öteye bağlamdım…

Sevginin merdiven boşluğuna düştüm, elimden tutmadı,
Varlığım ezildi kırıldım kalakaldım canımda…
Bir kuş bakışı denize uçmak istedim dalgalara koşmak,
Bir deniz kabuğundan haykırmak istedim hayata…

Sağır gibi umutlar, sızılarım duyulmuyor sesimden,
Beklemem boşuna yürümüyor sevgi bana dokunmuyor…
Bir fırtına sarıyor hayatın nefsinden, çekiyor içine,
Doluyorum bir bardak gibi, boşalıyor yüreğim yalnızlığa…

Oktay ÇEKAL
27.05.2012-12.27