Bir gün, o gün gelince
Sadece sen…
Ama sadece sen
İçinde bir boşlukla,
Elini telefona uzatmadan,
Gözlerini dikecek,
Acaba arar mı,
Arar mı acaba, diyeceksin…
Hep boş olacak bekleyişin
Ne yazık ki aramayacak
O, artık aramayacak…
Nefesini,
Soluğunu içinde tutup,
Dikkatle,
Hep dikkatle dinleyeceksin…
Bir sessizlik,
Ölü bir sessizlik,
İçinde bir burukluk,
Biraz boynun bükük,
Gözkapaklarında nem,
Gözlerine yürüyen yaş,
İçine eriyip akan duygular,
Dişlerinin arasında dudakların,
Isıracak, ısıracak, ısıracaksın…
Tam yürüyüp gidecekken,
Bir titreme olacak yüreğinde,
Kulakların telefonda,
Arar mı acaba?
Acaba, arar mı diyeceksin…
Çalmayacak telefon,
O telefon çalmayacak…
Hep boşa çıkacak bekleyişin,
Ne yazık ki aramayacak,
O, artık aramayacak…
Dönüşü olmayacak o yolcunun…
Belki hayatında ilk kez,
İlk kez hayatında keşke,
Keşke diyeceksin…
Onun ömrünce yaşadığı yalnızlığı,
Yaşadığı sensizliği öğrenecek,
İl kez hissedecek,
Bileceksin… Öğrenmiş olacaksın.
Hayır, bu ceza değil güzelim
Beddua hiç değil…
Yalnızca, davranışının bedeli
Yalnızca ne verdiysen,
Ne ektiysen,
Onun sonucunu alacaksın.
Rüzgârlar bulutları getirecek,
Bulutlar nisan yağmurlarını,
Gözpınarlarından uzanan yaşlarını…
Sızan,
Damlayan,
Yanaklarından akan yaşların
Dudaklarında toplaşıp,
Son pişmanlığı sana tattıracak,
Yaşatacaklar…
Telefonu her eline alışta,
Hep birilerini arayışta,
Kulağına götürüp,
Her “ ALO “ deyişinde,
Yüreğinde titreyiş,
Soluk bir umut ışığı,
İlk âşıkların heyecanı…
Yine kendine soracaksın,
Arar mı acaba?
Acaba arar mı, diyeceksin?
Ama heyhat, çalmayacak telefon…
O, seni aramayacak.
Boşa olacak bekleyişin, umudun
Ne yazık ki, aramayacak.
O artık bir daha aramayacak…
Ferhat’ın sevdası için deldiği,
Kayalarca büyük,
Daha yüce bir aşkı için,
Taş basacak yüreğine…
Hem de dünyalar kadar kocaman,
Eriyecek, ezilecek
Yerlere yapışacak tümüyle.
Acısını yüreğine gömüp,
O, sonu olmayan yolculuğa,
Yolculuklardan birine çıkacak…
Sensiz,
Sevdasız,
Aşksız,
Acısız,
Yapayalnız,
Kendi kaderince.
Sen, nice mevsimler tüketeceksin,
Nice sancılı hesaplar verecek,
Kendini hesaba çekeceksin,
Keşkeler birikip, köprü olacak sana…
Ne yazık ki onun gittiği yolu,
Kayıp âleminin yolunu,
Bulamayacaksın…
Yine elinde telefon,
Arar mı acaba?
Acaba, arar mı diyeceksin?
Hayır, güzelim bu kez değil.
Boşa çıkacak bekleyişin, keşkelerin…
O, aramaz olacak artık.
Aramayacak…
Sil gözyaşlarını,
Topla sevdanı, acılarını, özlemini
Hepsini, al götür giderken
Artık zaman doldu…
Bu film bitti,
Başa sarmayacak boşalan kaset.
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!