seyreder yalnızlığın
yalnız başa kalınca
kaldırdın anızlığın
harmanda at alınca
bulut altında geçtin
ne belalarda kaçtın
başından yara açtın
duygulardan dalınca
deniz çağırdı coştu
dört ayağına koştu
içmedi ki sarhoştu
körkütüğüm yalınca
dalgasında sesi duy
yüzüne çarpana koy
al günbatımında uy
ürküttüğüm salınca
renginde yanıyorum
denginde sanıyorum
enginden kanıyorum
ağzım tadım balınca
soluğun ağrım keser
yoluğun bağrım eser
ozan efemden küser
boşa zaman çalınca
170711denizli
Kayıt Tarihi : 12.9.2011 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!