Boşa Yanıp Tutuşma Şiiri - Muharrem Üzümlü

Boşa yanıp tutuşma

Sevginden kimse memnun değilse,
Senin ona buna sevmen hep boşuna.
Tavrın gitmezse sevgilinin hoşuna.
Senin için sevda sevgi aşk boşuna.

Sevgine aşkına düşünce bu kibir.
Dilinden dökülen bil sadece küfür.
Nedendir sen beni görürsün hakir.
Kitap okuyup,bilgi yutman boşuna.

Boşa, kapris naz bahane,üretmektense.
Gir sevgilinin gönlüne,bitsin bu vesvese.
Bilesin ki sen,ne hikmetse her nedense.
Boyundan büyük sözler etmen boşuna.

Zemheri soğuğu gibi donduruyorsun.
Sevgide kavuşulmamayı andırıyorsun.
Sen böyle,sadece kendini kandırıyorsun.
Cahillik edip sevgimi tepmen,bil boşuna.

Sana sevgi kucak kucak,aşk deli rüzgar.
Sen olmazsan yanımda,gönül beni kovar.
İnat etme,gün gelir zulmün seni de boğar.
Sevgi dostluk değer nutuğu atman boşuna.

Aşktan yana kime sorduysam değildir razı.
Üzümlünün gönlü yüreği hep yara ve sızı.
Duyamam bağırma boşa çıkan dertli avazı.
Artık sevgili sanıp,yanıp tutuşman boşuna.

24/08/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi