Boşa Yanarım Şiiri - Mehmet Şahan

Bölmek isteyenler olsa düşmanım,
Adını da sormam hiçe sayarım! ..
Keserim başını arkama bakmam,
Nifak içimdeymiş ona yanarım! ..

Durmuyor fitneler veriyor gazı,
Benim saflarım da çalıyor sazı! ..
Baharı görmeden bekliyor yazı,
Boşuna geçecek kışa yanarım! ..

Birlik değil midir Allah’ın indi?
Nefsine uyup da şad olan kimdi?
Bin kere desen de pişmanım şimdi,
Kafayı vurduğun taşa yanarım! ..

Kalemiz sağlamdır nifak sokulmaz,
Tefrika girmeden kale yıkılmaz! ..
Kahpenin ardından ağıt yakılmaz,
Hainin yediği aşa yanarım! ..

Yolunu kaybedip gezme dillerde,
Adını sildirme bu gönüllerde! ..
Kendini arama başka ellerde
Yerini bilmeyen başa yanarım! ..

Başbuğum, sözlerde durun diyordu,
Davadan döneni vurun diyordu,
Birlikte Turan’a varın diyordu,
Korkarım bin yıllık düşe yanarım! ..

Sürüden fark kalmaz olursak inek,
Beynime girerse inceden sinek,
Şahan da sonunda olursa dönek,
O zaman büsbütün boşa yanarım! ..