Boşa Sevinme Şiiri - Mehmet Şahan

BOŞA SEVİNME

Ömür takviminden yaprak düşerken,
Malım arttı diye boşa sevinme!
Nefsin tahkiminden toprak pişerken,
Hanım arttı diye boşa sevinme!

Ebed âleminde yoksa emelin,
İlmin hedefinde yoksa temelin!
Mü’min sepetinde yoksa amelin,
Sanım arttı diye boşa sevinme!

Kibir aynasında süzüyor isen,
Nefsin deryasında yüzüyor isen!
Hayal dünyasında geziyor isen,
Şanım arttı diye boşa sevinme!

Her yerde an be an ismin anılsa,
Yollarda kan revan cismin anılsa!
Bahçede bahçıvan resmin anılsa,
Ünüm arttı diye boşa sevinme!

Pir-î Fânî der ki; anın Allah’ın ,
Her bir damardaki kanın Allah’ın !
Fani bedendeki canın Allah’ın ,
Mülküm arttı diye boşa sevinme!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
24.05.2024 – KAPAKLI