Boşa Övünme Şiiri - Recep Karadereli

Basiret açar,mucize Kuran,
Sarıldık ona, izzeti bulduk.
Anlama oku,yaşatır Furkan,
Gaflete düştük,miskin uyuduk…

Bıraktın hakkı,kazdın kuyunu,
Çağdaş oldun ya,sevindi alem.
Rafa kaldırdın, yaşam suyunu,
Sıfır önüne,yazmadı kalem...

Acın dinmedi,kırıldı belin,
Bölgende zulüm,kanla uyandın.
Esiri oldun,imansız elin,
Elde altını,teneke sandın…

Adam geçmişle,rüyalar görür,
Karanlık çöktü,görmez yolunu.
Elinde düdük,batıla yürür,
Kendini inkar,kırmış kolunu…

Gençlikte ahlak,batıl hayranı,
Boşa övünme,gelir izmihlal.
Alıntersiz lüks,alır havanı,
Boynuna tasma,taksanda hilal..

Batıla asker,çetelere kul,
Yatırdan medet,umuyor softa.
Zengine bir çok,fakire bir pul,
Övünme değmez, gelinen nokta.

Çok çalış benze,üzme atanı,
Ne kaldı elde,sıfıra sıfır..
İlimle fenle,donat kafanı.
Kızıl ya elma,ısır da ısır..

İmansız olmak,insanı sıkar,
Ruhumuz belki,sözün hatırlar.
Zulüm gerdikçe,gafletten bıkar,
Beyne hidayet,yazar satırlar…
Nis.10