Boşa övünme Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Varsıllığın, neşe kaynağı ise
Yoksulları düşün boşa kıvanma.
Birçok çaresizler düşmüş yeise
Gösteriş yapıp ta sakın övünme.

Acı çeken varken gülmek neyine
Kentli koymaz şehre köylü köyüne
Millet bakmaz sonra ağa, beyine
Ortada kalırsın sonra dövünme.

İnsan çaresizken mazlum görünür
Olduğundan mahcup hale bürünür
Gayrete gelecek yerde, sürünür
Bu durumda sende varla avunma.

Varsıl varlığın ca edepli olsun
Toplumun içinde öylece kalsın
Yoksul yardımından payını alsın
Olanı paylaşmak gerçek savunma.

"Rabbena hep bana" demesin olan
Dünya benim deme, temeli yalan.
Durmuş oğlu var mı? Mülküyle kalan
Mülk kalır, can gider buna sevinme.