Gocunma sözümden bana sırt çevirme
Sana akmıyor diye güzelliği devirme
Bir kış gider bin bahar gelir kardeş
İnsanı olmadıktan sonra boşa övünme
Nereye gidersen git yaşam aynıdır
Bir kibirlenip böbürleyenler ayrıdır
Bizde selam almayanların yeri gayridir
İnsanı olmadıktan sonra boşa dövünme
Görme kendini dev aynasında
Güzellikler yeşerir dostluk arasında
Tepeden bakanın İrin var mayasında
İnsanı olmadıktan sonra boşa övünme
At içindeki nefreti, kini dönü ver Öz'üne
İnsanlığın güzelliği durur Birgün gözüne
Dönüp dolaşıp gelirsin bu fakirin sözüne
İnsanı olmadıktan sonra boşa dövünme
Memocilo
19.12.17.Berlin
Kayıt Tarihi : 17.12.2017 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!