Boşa Gitti Emekler Anne

Ağır ağır iyileşir yaralar
Yaramızı sardı melekler Anne!
Vicdanımı sardı derken karalar
Boşa gitti sandım emekler Anne!

Bir işe yaramam cıncıklar gibi
Oynandı gururum boncuklar gibi
Bir yanım mâsumdur çocuklar gibi
Allâh'a emânet bebekler Anne!

Gün var aydınlanır gün var kararır
O karanlık günler bu gün sararır
Bütün şikâyetler Allâh'a varır
Ufaktan ufaktan dilekler Anne!

Bak Annem açlığıma tokluğuma
Aldırış etmez kimse yokluğuma
Yola düşeceğim çocukluğuma
Gözümde büyüdü âfaklar Anne!

Bahtımız karadır rûhumuz yara
Ömrümüzü sarmış bir muhâsara
Geceler geceden bile çok kara
Seherde atmıyor şafaklar Anne

Derdimin yüzünden dermân haykırır
Çâresiz utanmaz yüze yakarır
Bir yanım kuyudan Yusuf çıkarır
Diğer yanım çıkmaz sokaklar Anne..

Meydanları boş bırakınca mertler
Arkamızdan vurdu bizi nağmertler
Dört yandan taarruza geçti dertler
Bak yine başladı ataklar Anne!

Efiloğlu Âsım gibi görünür
Vusulatım kasım gibi görünür
Yaralarım masûm gibi görünür
Derindir içimde bataklar Anne!