Boşa Gider Şiiri - Mehmet Şengül

Kendi bildiğini okuyan zata,
Nasihat kâr etmez söz boşa gider.
Dayar inadını eşek der ata
Padişah fermanı yaz boşa gider.

Eğri yoldan geri dönmeyi bilmez
Hep yüksekten uçar inmeyi bilmez
Hakk'ın aşkı ile yanmayı bilmez
Ateşi kül sanır köz boşa gider.

İbretlik söz duysa hisse alamaz
Yalandan riyadan ayrı kalamaz
Dört mevsimin kıymetini bilemez
Baharı kış olur yaz boşa gider.

O kişi kalbinde taşırsa hile,
Alâkası kalmaz insanlık ile
Toprakta yetişen ağaçta bile,
Kabuk çürüyünce öz boşa gider.

Ak olan bir şeye kara der ise,
Helâli bırakıp haram yer ise,
Hele ki o kişi bakar kör ise,
Gerçeği göremez göz boşa gider.

Mehmet der; kim derse dediğim dedik,
Her zaman her yerde ötmez o düdük
Bir insan sözüne olmazsa sadık,
Çalsan davul zurna saz boşa gider.

Divâne Bülbül isimli şiir kitabımdan.