Boşa Geçirecek Günüm Kalmadı

Koyma yüreğimi böyle acıda,
Benim yaşanacak ömrüm kalmadı.
Bedenim çilede, ruhum sancıda,
Boşa geçirecek günüm kalmadı

Akşamlar dert olup iner üstüme,
Ürkerek bakarım her gün ölüme,
İnanamaz oldum güleceğime,
Menzile ulaşan yolum kalmadı.

Mahşerler içinde yapayalnızım,
Pınarlar önünde yaman susuzum,
Bitkinim, yorgunum, çok uykusuzum,
El atıp tutacak dalım kalmadı.

Sevdaya düştüm de sanki ne buldum,
Elemden eleme koşup yoruldum,
Her gün alevlendim, her gün kavruldum,
Artık dayanacak halim kalmadı.

Kalbim emanette, ruhum rehinde,
Bir büyük sevdadan ne var elimde?
Benimle ölür mü acep sevgim de?
Sorup öğrebnecek dilim kalmadı.

(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 89-90/100)