Boşa geçen bir ömür Şiiri - Kamile Kaynak

Ömür dediğin, öyle hızlı geçiyor ki
Daha dün çocuktum oysa, büyümek için can atan bir çocuk.
Bilseydim eğer bu kadar canımın yanacağını, büyümek mi? Asla derdim.
Ne anladın bu hayattan diye sorarsanız.
İyilerin yeri yok bu dünyada onların payına düşen sadece yalnızlık ve gözyaşı.
Bunu da bana dost diye bildiklerim öğrettiler.
Ben bu dünyada ne kendi hayatıma ne de hayatımda var olduğunu sandığım insanların hayatına sığamadım.
Ya eksik kaldım yada fazla geldim.
Şu koskoca dünyada kendime bir yer edinemedim.
İyiler sevilir sanıyordum meğer ne çok yanılmışım. Fedakar olmanın, çok sevmenin nankörlük getireceğini bilemedim. Şimdi durup düşünüyorum da
Ömrümün yarısı geçip gitmiş,belki de kim bilir ömrümün sonuna gelmişimdir.
Daha ne kadar zamanım var bilmiyorum ama ben bu dünyanın insanı degilim.
Tek bildiğim ömür dediğin yaşayamadan bitmiş.
Ömür dediğin boşa geçip gitmiş.