Boşa Böbürlenme Şiiri - İbrahim Bayır

Boşa böbürlenme ey insanoğlu
Sonumuz bir avuç kara toprak
Dünya yalan ölüm ise hak
Boşa böbürlenme ey insanoğlu

Dünya han sen hancı
Kaç tane geldi geçti kim bilir yolcu
Ne ilk nede bu sonuncu
Boşa böbürlenme ey insanoğlu

Mala mülke tapanımı ararsın
Kana kana alın terini içenimi sorarsın
Fakir fukaranın ekmeğine kan doğrarsın
Boşa böbürlenme ey insanoğlu

Düştü cana ecel kayğısı
Ölümünde nasip olsun hayırlısı
Hani ya derlerdi mal canın yonğası
Boşa böbürlenme ey insanoğlu

Ömür yokuşunu adım adım tırmandım
Ne baharı gördüm nede yaza rastladım
Bir güzelin sevdasına düştüm haşlandım
Boşa böbürlenme ey insanoğlu

Bayır da mal mülk sermaye sıfır
Bizde insan olmak en büyük kusur
Ancak bize kefen olur bin yıllık hasır
Boşa böbürlenme ey insanoğlu