Boşa Ağlarsın…
İhtiyar yüreğim bilmem ki neye
Her dertli kasvetli başa ağlarsın
Ezilen karınca ölmüş böceğe
Kanadı kırılmış kuşa ağlarsın.
Metin ol sabreyle insanlık buya
Acılı anneye yetim yavruya
İster hayal olsun isterse rüya
Her gözde gördüğün yaşa ağlarsın.
Dayanmıyor demek ihtiyar beden
Belli bir akıbet belli bir neden
Emri Hak’ka uyup bırakıp giden
Elli dört senelik eşe ağlarsın.
Kuranı Kerim de Rabbim ne diyor
Şaşacak bir şey yok gelen gidiyor
Buradan öteye hicret ediyor
Sen mezarda kuru taşa ağlarsın.
Göz yaşı kederi derdi yitirmez
Hasreti özlemi sabrı bitirmez
Ağlamak gideni geri getirmez
Öyle ise neden boşa ağlarsın.
15-02-2018 Ankara
Seyfeddin KARAHOCAGİL.
Kayıt Tarihi : 15.2.2018 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!