Boşa Şiiri - Fatih Coşgun

Sınava tabidir şu fani dünya,
Haram lokma ile barınmak boşa.
En tatlı yerinde biter bu rüya,
Baki kalmak için direnmek boşa.

Ömür akıp gider gülüp koşarken,
Vakti nakde çevir henüz yaşarken,
Heybeni sevapla doldurmak varken,
Miskince oturup erinmek boşa.

Makamı mevkiyi görünce azma,
Kul kaderi yaşar senaryo yazma,
Gösteriş uğruna özünü bozma,
Mutsuz iken mutlu görünmek boşa.

Seni sen bilmeli dostun, yarenin,
Üstü sineklenir açık yaranın,
Helaline özel olsun mahremin,
Süslenip püslenip taranmak boşa.

Gaipten bir ulu göz bizi izler,
Gizleyemez seni dağlar denizler,
Ruh kirini ancak amel temizler,
Su ile yıkanıp arınmak boşa.

İman ki o cevher sineye yükse,
Kefedeki günah sevaptan çoksa,
Hayat sigortanda Hak mührü yoksa,
Kap kara topraktan korunmak boşa.

Fatih Coşgun 25.10.2016