Boş Yüreğim Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Bilmezdim denizleri,
Ummanlar uzaktı benden,
Hiç yaşamadım yakamozlarında sevgilinin;
Ne yosunlarını okşadım,
Silikti kayalardaki yosunlar zaten,
Gözlerde tanıdım yeşil, mavi,
Bir sevda öyküsüydü,
Tükendi sevi.

Baktığım ufuklarda arandığım ışık,
Özlediğim umuttu sanki
Anlamsızdı yıldızlar,
Mehtap
Başkaları için doğarken,
Güneş gülümserceydi, müstehzi;
İnfilak etti volkanım bir anda onunla,
Sonunda becerdi terk ederek,
Soğudu yüreğim,
Zemheri.

Bedbaht sanma,
Boşsa da yüreğim,
Uzatsa da anılar başını sandığından,
Acıtsa da;
Avuncum ecelin yakınlığı şimdi.

Ama bir gün de yaşasam
Öcümü alırcasına seveceğim acunu,
İnadına sana;
Hiç ağlamayacağım,
Sanma ki ağlıyorum,
Hiçbir ihtiras değmez gözyaşlarına,
Sana
Güle güle dedim şimdi.

21.Şubat.2009 14.30