Kuruya hasret kalıp basıp durduk yaş yere.
Güneşten mahrum olup tutsak olduk loş yere.
Bir de baktık ki zaman başını alıp gitmiş.
Sürgülü kapıları çalıp durduk boş yere.
*(Yeni Adana Gazetesi Sanat Sayfası-11 Haziran 1983)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kesinlikle katılıyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta