Boş Yere Şiiri - Hasan Özünal

Namert isen kapım sana kapalı,
Açılmaz o kapı sana, çalma boş yere.
Hak yerine sen şeytana tapalı,
İnsan sıfatında olup, kalma boş yere.

Böylesine bir değer vermemek gerek,
Altına dikenden minder bile sermemek gerek,
Ektiği ilaç olsa da dermemek gerek,
Namertten derde deva olur sanma boş yere.

Önünde kılavuz olma böylesinin,
Soyunu temiz bilsen de aslını ara silsilesinin,
Binası çürüktür dayanmaz iskelesinin,
Güvenip güzelliğine binasına varma boş yere.

Darda kalırsan güvenme, derini yüzer,
Kanımdır canımdır deme ha, kanını süzer,
Güvenip sır verme gıybette yüzer,
Yarası kuduzdur şifa olmaz, sarma boş yere.

Ey namert; yolun yol değil, izin hep pislik,
Sen seni bil ki; sıfatın olsa da, adın hep silik,
Hak yolunda olanlar, karşında tam bir birlik,
Pişkinliğe vurup da, pişmiş kelle gibi sırtarma boş yere.

Karaman - 2016