yine beyhude geçen bir ömrün
bilinmez labiretlerimdeyim şimdi
nereye gitsem
karanlığın ortasında buluyorum kendimi
tutunacak bir el birdal arıyorum kendime
aradıkça batıyorum hayalimin bittiği yere
kapılar kapanıyor birer birer yüzüme
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
